Opname via de huid
De opname van magnesium via de huid, ook wel transdermaal magnesium genoemd, is een benadering die steeds meer aandacht krijgt in de wereld van gezondheid en welzijn. Magnesium is een essentieel mineraal dat betrokken is bij tal van biochemische processen in het lichaam, variërend van een normale spierfunctie tot de regulatie van de bloeddruk. Voor een verklaring van de transdermale opname moeten we eerst ons grootste orgaan, de huid (met een oppervlakte van 1,5 tot 2 m2) onder de loep nemen. Als barrière vervult de huid een belangrijke rol in ons immuunsysteem en verhindert het uitdroging. Tegelijkertijd scheidt de huid water, afvalstoffen en zout uit (bij transpiratie) en neemt het stoffen op. Het gaat daarbij om kleine vetvrije stoffen als nicotine, maar ook elektrolyten (zouten, zuren en hun tegenhangers basen). Op zich niets nieuws en allang toegepast. Denk maar eens aan nicotinepleisters, hormoonzalf of pijnstillers om te smeren.
De theorie van de zweetklieren
Wat betreft magnesium is er inmiddels overtuigend bewijs dat dit ook via de huid wordt opgenomen, althans in de natuurlijke chloride-vorm zoals het magnesium van Zechsal. Hoe dat precies werkt daar zijn de wetenschappers het nog niet over eens. De meest aansprekende theorie - over opname via de zweetklieren - is van Dr. Richard Danel van het Magnesium Health Institute. Ook diverse andere onderzoekers denken dat dit het meest waarschijnlijk is.
De theorie gaat er van uit dat net als vlak na de nieren, er aan het einde van de zweetklieren groepjes cellen actief zijn die magnesium terugwinnen als het (via urine of zweet) het lichaam wil verlaten. De theorie is dat deze cellen niet alleen magnesium in het lichaam houden, maar ook opnemen (bij voldoende hoge concentratie). Aantrekkelijk is om te veronderstellen dat we deze bijzondere cellen in de loop van de evolutie hebben ontwikkeld. De evolutionaire redenering is dat toen we vanuit de zee – waar magnesium volop aanwezig is – het land op kropen magnesium relatief schaars werd omdat het uit voedsel moest worden verkregen. De cellen zijn dan een evolutionaire aanpassing aan de veranderende omstandigheden.
Wat is het verschil met pillen?
Nog steeds wordt het meest gebruikt gemaakt van magnesium in pilvorm. Op zich is daar niets mis mee, maar bedenk wel dat naar schatting 50 tot 70% van het magnesium dat via pillen wordt ingenomen niet wordt benut door het lichaam. De maag kan namelijk maar een beperkte hoeveelheid verwerken. De rest wordt afgevoerd via de nieren, vandaar ook vaak gehoorde klachten van dunne ontlasting of diarree bij het gebruik van pillen.
Door de opname via de huid omzeil je het maag-darm kanaal en is de veronderstelling dat het meer rechtstreeks in het interstitium, ons intercellulaire vocht terechtkom. Hoewel wetenschappelijk nog onvoldoende bewezen is duidelijk de transdermale opname voor steeds meer consumenten een alternatief voor de suppletie middels pillen.
Wil je alle ins- en outs hierover weten? Lees dan meer op de website van het Magnesium Health Institute.
Let op: even naar beneden scrollen voor de tekst over "Assumed transdermal uptake of magnesium".
