'Kuren met magnesium'
Er bestaat een fascinerende wereldkaart. Alle facebook-accounts lichten op en tekenen in hun verbinding de contouren van de continenten. Die kaart bevestigt wat we al wisten, namelijk dat de meeste mensen dicht bij de zee wonen.
Het is niet verwonderlijk dat de mensheid zich massaal in de buurt van de zee heeft gevestigd. Ongetwijfeld zal het met handel en vis- vangst te maken hebben, maar ook de heilzame werking van de zee heeft hierbij een rol gespeeld. Zeelucht is gezond. Het helpt bij allerlei astmatische en allergische klachten. Niet voor niets werden in vroeger jaren ‘stadse bleekneusjes’ massaal naar één van de vele vakantiekolonies aan zee gestuurd om aan te sterken. Maar ook de moderne mens ervaart na een dagje uitwaaien aan het strand minder stress en zwaarmoedigheid. De plaats met de hoogste levensverwachting ter wereld is Okinawa, een Japans eiland. De mensen leven er niet alleen langer, maar blijven er ook langer fit, zowel geestelijk als lichamelijk. De hoogste levensverwachting in Europa hebben de bewoners van het eiland Sardinië, niet bepaald een plaats die je associeert met de meest geavanceerde medische infrastructuur, maar wel omgeven door de zee.
Een mooi voorbeeld van het inademen van magnesiumrijke zeelucht via de longen komt grappig genoeg uit het binnenland. In Duitsland en Polen werd in de 16e eeuw een nieuwe methode ontwikkeld om het schaarse en kostbare zout te winnen uit het grondwater, het zogenaamde graderen. Een gradeerwerk was een toren van takkenbossen tussen een houten skelet. Het bronwater werd omhoog gepompt en gleed vervolgens langs de takkenbossen naar beneden. Door de wind, die door het druipende gradeerwerk blies, verdampte een deel van het water, waardoor het overgebleven water onderaan een veel hoger zoutgehalte had.
Vaak werd dit proces een aantal malen herhaald om een voor de zoutziederij geschikte concentratie te krijgen. In de 18e en 19e eeuw groeiden deze gradeerwerken uit tot sleedoornmuren van wel 10 meter hoog en honderden meters lang. Sommige gradeerwerken, zoals bij Bad Dürrenberg, slingeren zich rond de stad als een vestingwal compleet met stadspoorten. De wind die door de gradeerwerken waaide dompelde de omgeving in een soort zilte zeewind. Opmerkelijk is dat alle plaatsen waar een dergelijk gradeerwerk stond in de 19e eeuw zijn uitgegroeid tot een kuuroord. De bovengemiddelde gezondheid van de bewoners in de buurt zal hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van dit zorgtoerisme. En tot op de dag van vandaag zweren veel oosterburen bij een mineraalbad voor de longen.
Zoutbaden
Zoutbaden hebben al een lange geschiedenis in de gezondheidszorg. Zo was de Dode Zee al in de Romeinse tijd een geliefde kuuromgeving, maar ook het baden in gewone zeeën en mineraal houdende bronnenbaden wordt al eeuwen geassocieerd met gezondheid.
In 1954 deed de Amerikaanse arts en neuropsychiater John C. Lilly zijn eerste experimenten met floating. Proefpersonen werden in een geïsoleerde tank opgesloten met daarin zout, magnesiumrijk water op lichaamstemperatuur. Vanwege het hoge zoutgehalte bleef men drijven. Uitkomst van deze experimenten was onder andere dat de proefpersonen al snel in een toestand van totale ontspanning kwamen en met hersenonderzoek werd aangetoond dat men razendsnel in de zogenaamde tétafase kwam. Dit is de fase van echte diepe slaap. Een uur floaten had hetzelfde effect als vier uur slaap. Alleen mensen die zeer bedreven zijn in bepaalde meditatietechnieken kunnen hetzelfde effect oproepen. Al snel maakte de opkomende wellnessindustrie gebruik van de floatingtechniek. De keuze werd gemaakt voor magnesiumzouten als sulfaat en tegenwoordig steeds vaker magnesiumchloride.
Onderzoek en ontwikkeling
Steeds breder groeit het besef dat de opname van magnesiumchloride via de huid een zeer effectieve en natuurlijke methode is om ons magnesiumtekort aan te vullen. Amerikaanse onderzoekers als Carolyn Dean en Mark Sircus (bekijk zijn filmpjes eens op Youtube) hebben hier veel aan bijgedragen. Hoewel er in de gevestigde medische wetenschap (vooral de dermatologen) nog veel scepsis bestaat over deze huidopname, groeit het aantal gebruikers van transdermaal magnesiumchloride dagelijks. Vooral het natuurlijke magnesiumchloride dat uit de 250.000.000 jaar oude Zechstein bron komt wordt inmiddels wereldwijd erkend als ‘the best there is available’. Zechsal is gevestigd bij de bron, geeft dit magnesiumzout in al zijn zuiverheid door, maar draagt ook bij door middel van onderzoek en productinnovatie aan bewustwording over magnesiumgebruik en mogelijkheden van toepassing.
Verneveld magnesium
De productinnovatie gaat twee kanten op. Enerzijds proberen wij de magnesiumsuppletie via de huid ook met dagelijkse verzorgingsproducten te stimuleren. Dit doen we door samen met gespecialiseerde laboratoria, zogenaamde functionele cosmetica te ontwikkelen met een hoog magnesiumchloride gehalte. Denk daarbij aan een bodycream, een hair & body wash en een deodorant. Aan de andere kant zijn we gefascineerd geraakt door het kuren met de vernevelde, magnesiumrijke zeelucht. We bouwen geen eigen Gradeerwerk, maar broeden wel op een mogelijkheid om het gebruik van verneveld magnesium ook in de thuissituatie mogelijk te maken.
